Kim pan jest, profesorze (Polska wersja jezykowa) - 5 Angebote vergleichen

Pierwszy tom pism wybranych Michela Foucaulta stanowi wybór dwudziestu czterech esejów, rozmów, wywiadów i polemik filozofa, które po raz pierwszy pojawiają się w przekładzie na język polski. Całość – układająca się w mozaikę przekonaÅ„ i wyznaÅ„ człowieka i filozofa – jest niejako przepytywaniem o to, kim się jest, będąc właśnie „człowiekiem”, ale i co tak naprawdę znaczy podmiot ludzki w historii i w kulturze. Foucault ukazuje się czytelnikowi w wielu, czasem nieprzystających do siebie odsłonach: jako przyjaciel „myślenia lokalnego” i zajadły wróg uniwersaliów (tego ostatniego „burżuja” Sartre'a…); jako kochanek, który dokonuje świadomych wyborów w obrębie własnej seksualności i walczy o nie z absolutną pasją i przekonaniem; jako profesor, który prowadzi wykłady w College de France; w koÅ?cu zaś jako polityczny aktywista, z megafonem w dłoni przewodzący manifestacjom w obronie praw człowieka, mniejszości, dyskryminowanych. Foucault to także namiętny czytelnik i teoretyk literatury, meloman i znawca malarstwa, dość sceptycznie traktujący sztukę XX wieku. W każdej jednak z kolejnych odsłon to przede wszystkim intelektualista zaangażowany. W niniejszym tomie pojawia się również nigdy wcześniej nie poruszana „kwestia polska”: Foucault opowiada o swoich pobytach w Polsce, „pod wielkim, upartym słoÅ?cem polskiej wolności”, ale i jako jeden z pierwszych zachodnich intelektualistów wypowiada się z wielkim zaangażowaniem na temat wprowadzenia stanu wojennego, sam w kordonie sanitarnym PCK poczytuje sobie za honor wyruszyć do Polski w 1981 roku, by uczestniczyć w walce „największego związku zawodowego Europy”, Solidarności, i solidarnie zjednoczyć się z Polakami. W rozmowie z przyjaciółmi, Yves'em Montandem oraz Simone Signoret, filozof opowiada o niedoszłym spotkaniu z Wałęsą oraz o decyzjach Jaruzelskiego w obliczu przemian społecznych i politycznych na mapie świata. W jednym z wywiadów, gdy poruszono temat jego twórczości, na nieco natarczywe pytania: „po co w ogóle pisać?”, „w czym pomaga filozofia?”, „co dziś znaczy intelektualista?”, Foucault – być może w najpiękniejszych słowach, jakie wypowiedziano na temat pisania książek i sensu życia pisarza – odpowiedział: „Gdybym chciał pisać książkę, by zakomunikować jedynie to, co myślałem, zanim zasiadłem do pisania, nigdy nie miałbym odwagi się tego podjąć. Piszę ją, ponieważ wciąż nie jestem pewien, co myśleć na temat rzeczy, o której wcześniej już coś myślałem. W takim sensie książka mnie zmienia i zmienia także to, co myślałem. Każda nowa książka zmienia to wszystko, co sobie myślałem po przeczytaniu poprzedniej. Jestem eksperymentatorem, nie teoretykiem. Teoretykiem nazywam każdego, kto buduje jakiś ogólny system, będący dedukcją czy analizą, bądź narzuca jednakowy sposób myślenia na wiele różnych pól. To nie mój styl. Jestem eksperymentatorem w takim sensie, że piszę, by się zmienić i już więcej nie myśleć tego, co myślałem uprzednio”.

Lieferung aus: Vereinigte Staaten von Amerika, Usually ships in 4-5 business days.
Von Händler/Antiquariat, Ksiegarnia Internetowa Krakus.
Kim pan jest, profesorze Foucault?W sklad pierwszego tomu dziel wybranych wchodzi wybor dwudziestu czterech esejow, rozmow, wywiadow i polemik Michela Foucaulta, ktore po raz pierwszy pojawiaja sie w przekladzie na jezyk polski. Calosc –, Paperback, Этикетка: Eperons-Ostrogi, Eperons-Ostrogi, Группа продуктов: Book, Опубликовано: 2013, Студия: Eperons-Ostrogi.

Lieferung aus: Schweiz, wird besorgt, Lieferzeit unbekannt.
Kim pan jest, profesorze Foucault? Pierwszy tom pism wybranych Michela Foucaulta stanowi wybor dwudziestu czterech esejow, rozmow, wywiadow i polemik filozofa, ktore po raz pierwszy pojawiaja sie w przekladzie na jezyk polski. Calosc - ukladajaca sie w mozaike przekonan i wyznan czlowieka i filozofa - jest niejako przepytywaniem o to, kim sie jest, bedac wlasnie ´´czlowiekiem´´, ale i co tak naprawde znaczy podmiot ludzki w historii i w kulturze. Foucault ukazuje sie czytelnikowi w wielu, czasem nieprzystajacych do siebie odslonach: jako przyjaciel ´´myslenia lokalnego´´ i zajadly wrog uniwersaliow (tego ostatniego ´´burzuja´´ Sartre´a...); jako kochanek, ktory dokonuje swiadomych wyborow w obrebie wlasnej seksualnosci i walczy o nie z absolutna pasja i przekonaniem; jako profesor, ktory prowadzi wyklady w College de France; w koncu zas jako polityczny aktywista, z megafonem w dloni przewodzacy manifestacjom w obronie praw czlowieka, mniejszosci, dyskryminowanych. Foucault to takze namietny czytelnik i teoretyk literatury, meloman i znawca malarstwa, dosc sceptycznie traktujacy sztuke XX wieku. W kazdej jednak z kolejnych odslon to przede wszystkim intelektualista zaangazowany. W niniejszym tomie pojawia sie rowniez nigdy wczesniej nie poruszana ´´kwestia polska´´: Foucault opowiada o swoich pobytach w Polsce, ´´pod wielkim, upartym sloncem polskiej wolnosci´´, ale i jako jeden z pierwszych zachodnich intelektualistow wypowiada sie z wielkim zaangazowaniem na temat wprowadzenia stanu wojennego, sam w kordonie sanitarnym PCK poczytuje sobie za honor wyruszyc do Polski w 1981 roku, by uczestniczyc w walce ´´najwiekszego zwiazku zawodowego Europy´´, Solidarnosci, i solidarnie zjednoczyc sie z Polakami. W rozmowie z przyjaciolmi, Yves´em Montandem oraz Simone Signoret, filozof opowiada o niedoszlym spotkaniu z Walesa oraz o decyzjach Jaruzelskiego w obliczu przemian spolecznych i politycznych na mapie swiata. W jednym z wywiadow, gdy poruszono temat jego tworczosci, na nieco natarczywe pytania: ´´po co w ogole pisac?´´, ´´w czym pomaga filozofia?´´, ´´co dzis znaczy intelektualista?´´, Foucault - byc moze w najpiekniejszych slowach, jakie wypowiedziano na temat pisania ksiazek i sensu zycia pisarza - odpowiedzial: ´´Gdybym chcial pisac ksiazke, by zakomunikowac jedynie to, co myslalem, zanim zasiadlem do pisania, nigdy nie mialbym odwagi sie tego podjac. Pisze ja, poniewaz wciaz nie jestem pewien, co myslec na temat rzeczy, o ktorej wczesniej juz cos myslalem. W takim sensie ksiazka mnie zmienia i zmienia takze to, co myslalem. Kazda nowa ksiazka zmienia to wszystko, co sobie myslalem po przeczytaniu poprzedniej. Jestem eksperymentatorem, nie teoretykiem. Teoretykiem nazywam kazdego, kto buduje jakis ogolny system, bedacy dedukcja czy analiza, badz narzuca jednakowy sposob myslenia na wiele roznych pol. To nie moj styl. Jestem eksperymentatorem w takim sensie, ze pisze, by sie zmienic i juz wiecej nie myslec tego, co myslalem uprzednio´´. Taschenbuch, 01.2013.

Lieferung aus: Schweiz, 01.2013.
Kim pan jest, profesorze Foucault? Pierwszy tom pism wybranych Michela Foucaulta stanowi wybor dwudziestu czterech esejow, rozmow, wywiadow i polemik filozofa, ktore po raz pierwszy pojawiaja sie w przekladzie na jezyk polski. Calosc - ukladajaca sie w mozaike przekonan i wyznan czlowieka i filozofa - jest niejako przepytywaniem o to, kim sie jest, bedac wlasnie ´´czlowiekiem´´, ale i co tak naprawde znaczy podmiot ludzki w historii i w kulturze. Foucault ukazuje sie czytelnikowi w wielu, czasem nieprzystajacych do siebie odslonach: jako przyjaciel ´´myslenia lokalnego´´ i zajadly wrog uniwersaliow (tego ostatniego ´´burzuja´´ Sartre´a...); jako kochanek, ktory dokonuje swiadomych wyborow w obrebie wlasnej seksualnosci i walczy o nie z absolutna pasja i przekonaniem; jako profesor, ktory prowadzi wyklady w College de France; w koncu zas jako polityczny aktywista, z megafonem w dloni przewodzacy manifestacjom w obronie praw czlowieka, mniejszosci, dyskryminowanych. Foucault to takze namietny czytelnik i teoretyk literatury, meloman i znawca malarstwa, dosc sceptycznie traktujacy sztuke XX wieku. W kazdej jednak z kolejnych odslon to przede wszystkim intelektualista zaangazowany. W niniejszym tomie pojawia sie rowniez nigdy wczesniej nie poruszana ´´kwestia polska´´: Foucault opowiada o swoich pobytach w Polsce, ´´pod wielkim, upartym sloncem polskiej wolnosci´´, ale i jako jeden z pierwszych zachodnich intelektualistow wypowiada sie z wielkim zaangazowaniem na temat wprowadzenia stanu wojennego, sam w kordonie sanitarnym PCK poczytuje sobie za honor wyruszyc do Polski w 1981 roku, by uczestniczyc w walce ´´najwiekszego zwiazku zawodowego Europy´´, Solidarnosci, i solidarnie zjednoczyc sie z Polakami. W rozmowie z przyjaciolmi, Yves´em Montandem oraz Simone Signoret, filozof opowiada o niedoszlym spotkaniu z Walesa oraz o decyzjach Jaruzelskiego w obliczu przemian spolecznych i politycznych na mapie swiata. W jednym z wywiadow, gdy poruszono temat jego tworczosci, na nieco natarczywe pytania: ´´po co w ogole pisac?´´, ´´w czym pomaga filozofia?´´, ´´co dzis znaczy intelektualista?´´, Foucault - byc moze w najpiekniejszych slowach, jakie wypowiedziano na temat pisania ksiazek i sensu zycia pisarza - odpowiedzial: ´´Gdybym chcial pisac ksiazke, by zakomunikowac jedynie to, co myslalem, zanim zasiadlem do pisania, nigdy nie mialbym odwagi sie tego podjac. Pisze ja, poniewaz wciaz nie jestem pewien, co myslec na temat rzeczy, o ktorej wczesniej juz cos myslalem. W takim sensie ksiazka mnie zmienia i zmienia takze to, co myslalem. Kazda nowa ksiazka zmienia to wszystko, co sobie myslalem po przeczytaniu poprzedniej. Jestem eksperymentatorem, nie teoretykiem. Teoretykiem nazywam kazdego, kto buduje jakis ogolny system, bedacy dedukcja czy analiza, badz narzuca jednakowy sposob myslenia na wiele roznych pol. To nie moj styl. Jestem eksperymentatorem w takim sensie, ze pisze, by sie zmienic i juz wiecej nie myslec tego, co myslalem uprzednio´´.

Lieferung aus: Österreich, plus koszty przesyłki, Versandfertig innerhalb von 3 Wochen.
Kim pan jest, profesorze Foucault? Pierwszy tom pism wybranych Michela Foucaulta stanowi wybor dwudziestu czterech esejow, rozmow, wywiadow i polemik filozofa, ktore po raz pierwszy pojawiaja sie w przekladzie na jezyk polski. Calosc - ukladajaca sie w mozaike przekonan i wyznan czlowieka i filozofa - jest niejako przepytywaniem o to, kim sie jest, bedac wlasnie "czlowiekiem", ale i co tak naprawde znaczy podmiot ludzki w historii i w kulturze. Foucault ukazuje sie czytelnikowi w wielu, czasem nieprzystajacych do siebie odslonach: jako przyjaciel "myslenia lokalnego" i zajadly wrog uniwersaliow (tego ostatniego "burzuja" Sartre'A...); jako kochanek, ktory dokonuje swiadomych wyborow w obrebie wlasnej seksualnosci i walczy o nie z absolutna pasja i przekonaniem; jako profesor, ktory prowadzi wyklady w College de France; w koncu zas jako polityczny aktywista, z megafonem w dloni przewodzacy manifestacjom w obronie praw czlowieka, mniejszosci, dyskryminowanych. Foucault to takze namietny czytelnik i teoretyk literatury, meloman i znawca malarstwa, dosc sceptycznie traktujacy sztuke XX wieku. W kazdej jednak z kolejnych odslon to przede wszystkim intelektualista zaangazowany. W niniejszym tomie pojawia sie rowniez nigdy wczesniej nie poruszana "kwestia polska": Foucault opowiada o swoich pobytach w Polsce, "pod wielkim, upartym sloncem polskiej wolnosci", ale i jako jeden z pierwszych zachodnich intelektualistow wypowiada sie z wielkim zaangazowaniem na temat wprowadzenia stanu wojennego, sam w kordonie sanitarnym PCK poczytuje sobie za honor wyruszyc do Polski w 1981 roku, by uczestniczyc w walce "najwiekszego zwiazku zawodowego Europy", Solidarnosci, i solidarnie zjednoczyc sie z Polakami. W rozmowie z przyjaciolmi, Yves'em Montandem oraz Simone Signoret, filozof opowiada o niedoszlym spotkaniu z Walesa oraz o decyzjach Jaruzelskiego w obliczu przemian spolecznych i politycznych na mapie swiata. W jednym z wywiadow, gdy poruszono temat jego tworczosci, na nieco natarczywe pytania: "po co w ogole pisac?", "w czym pomaga filozofia?", "co dzis znaczy intelektualista?", Foucault - byc moze w najpiekniejszych slowach, jakie wypowiedziano na temat pisania ksiazek i sensu zycia pisarza - odpowiedzial: "Gdybym chcial pisac ksiazke, by zakomunikowac jedynie to, co myslalem, zanim zasiadlem do pisania, nigdy nie mialbym odwagi sie tego podjac. Pisze ja, poniewaz wciaz nie jestem pewien, co myslec na temat rzeczy, o ktorej wczesniej juz cos myslalem. W takim sensie ksiazka mnie zmienia i zmienia takze to, co myslalem. Kazda nowa ksiazka zmienia to wszystko, co sobie myslalem po przeczytaniu poprzedniej. Jestem eksperymentatorem, nie teoretykiem. Teoretykiem nazywam kazdego, kto buduje jakis ogolny system, bedacy dedukcja czy analiza, badz narzuca jednakowy sposob myslenia na wiele roznych pol. To nie moj styl. Jestem eksperymentatorem w takim sensie, ze pisze, by sie zmienic i juz wiecej nie myslec tego, co myslalem uprzednio".