Beelden voor de massa - 8 Angebote vergleichen

Lieferung aus: Niederlande, 1 - 8 dagen.
UNI-store.
Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Onbekende bindwijze;Druk: 1;Verschijningsdatum: februari 2008;Afmetingen: 23,5 x 15,5 x 2,3 cm;Aantal pagina's: 254 pagina's;Kaarten inbegrepen: Nee;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur: Michel Peeters;Uitgever: Uitgeverij Houtekiet; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;NUR code: 640;Subtitel: kunst als wapen in het Derde Rijk; Nederlands | Druk: 1 | Onbekende bindwijze | 9789052409757 | 254 pagina'S.

Lieferung aus: Niederlande, 1 - 8 dagen.
Boek Outlet.
Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Onbekende bindwijze;Druk: 1;Verschijningsdatum: februari 2008;Afmetingen: 23,5 x 15,5 x 2,3 cm;Aantal pagina's: 254 pagina's;Kaarten inbegrepen: Nee;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur: Michel Peeters;Uitgever: Uitgeverij Houtekiet; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;NUR code: 640;Subtitel: kunst als wapen in het Derde Rijk; Nederlands | Druk: 1 | Onbekende bindwijze | 9789052409757 | 254 pagina'S.

Lieferung aus: Niederlande, Uiterlijk 2 juli in huis.
Antiquariaat Boek2.nl.
Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Onbekende bindwijze;Druk: 1;Verschijningsdatum: februari 2008;Afmetingen: 23,5 x 15,5 x 2,3 cm;Aantal pagina's: 254 pagina's;Kaarten inbegrepen: Nee;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur: Michel Peeters;Uitgever: Uitgeverij Houtekiet; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;NUR code: 640;Subtitel: kunst als wapen in het Derde Rijk; Nederlands | Druk: 1 | Onbekende bindwijze | 9789052409757 | 254 pagina'S.

Lieferung aus: Niederlande, 1 - 2 weken.
Boekhandel Louis Tinner.
Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Onbekende bindwijze;Druk: 1;Verschijningsdatum: februari 2008;Afmetingen: 23,5 x 15,5 x 2,3 cm;Aantal pagina's: 254 pagina's;Kaarten inbegrepen: Nee;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur: Michel Peeters;Uitgever: Uitgeverij Houtekiet; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;NUR code: 640;Subtitel: kunst als wapen in het Derde Rijk; Nederlands | Druk: 1 | Onbekende bindwijze | 9789052409757 | 254 pagina'S.

Lieferung aus: Schweiz, 1 - 8 dagen.
Bernard Quicksend.
Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Onbekende bindwijze;Druk: 1;Verschijningsdatum: februari 2008;Afmetingen: 23,5 x 15,5 x 2,3 cm;Aantal pagina's: 254 pagina's;Kaarten inbegrepen: Nee;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur: Michel Peeters;Uitgever: Uitgeverij Houtekiet; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;NUR code: 640;Subtitel: kunst als wapen in het Derde Rijk; Nederlands | Druk: 1 | Onbekende bindwijze | 9789052409757 | 254 pagina'S.

Lieferung aus: Niederlande, Uiterlijk 2 juli in huis.
Antiquariaat Boek2.nl.
Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Onbekende bindwijze;Druk: 1;Verschijningsdatum: februari 2008;Afmetingen: 23,5 x 15,5 x 2,3 cm;Aantal pagina's: 254 pagina's;Kaarten inbegrepen: Nee;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur: Michel Peeters;Uitgever: Uitgeverij Houtekiet; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;NUR code: 640;Subtitel: kunst als wapen in het Derde Rijk; Nederlands | Druk: 1 | Onbekende bindwijze | 9789052409757 | 254 pagina'S.

Lieferung aus: Niederlande, Op voorraad. Voor 17:00 uur besteld, dinsdag in huis.
het Noorden-Tegelboeken.
Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Onbekende bindwijze;Druk: 1;Verschijningsdatum: februari 2008;Afmetingen: 23,5 x 15,5 x 2,3 cm;Aantal pagina's: 254 pagina's;Kaarten inbegrepen: Nee;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur: Michel Peeters;Uitgever: Uitgeverij Houtekiet; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;NUR code: 640;Subtitel: kunst als wapen in het Derde Rijk; Nederlands | Druk: 1 | Onbekende bindwijze | 9789052409757 | 254 pagina'S.

Lieferung aus: Niederlande, Op voorraad. Voor 15:00 uur besteld, dinsdag in huis.
⭐️LIFESTYLE PROVIDERS⭐️.
Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Michel Peeters, Beelden massa 'Die kliek van dissidente kunstenaars en vervalsers heeft vier jaar de tijd gehad zich aan te passen. Nu is het tijd ze uit te roeien.' 'Er bestaan geen lelijke Duitsers.' Adolf Hitler De cultuur had in het Derde Rijk een programmatisch en propagandistisch karakter. Zij moest het Duitse volk heropvoeden ten dienste van de staat en de partij. Culturele uitingen waren alleen mogelijk binnen het voorgeschreven ideologische en esthetische kader van de nazi-partij. Beeldende kunst werd een instrument om de publieke opinie binnen de Duitse samenleving te sturen. De visualisatie moest imponeren, maar ook inspireren en uiteindelijk de Duitsers bekeren tot de Nieuwe Orde. In de kunstgeschiedenis werd de periode van het Derde Rijk lange tijd gemeden en doodgezwegen, vaak uit misplaatste schaamte of gebrek aan kennis. Maar het onderzoek naar de kunst van deze periode komt op gang, vooral in Duitsland zelf. Archieven en depots blijven angstvallig gesloten als de link met het Derde Rijk gelegd wordt. Argwaan steekt de kop op, angst voor herhaling van het verleden wordt vaak opgegeven als motief. Alsof het kijken naar deze voorwerpen van de toeschouwer een instant nazi-sympathisant zal maken. Michel Peeters vond zijn informatie O.A. in privéverzamelingen en op het internet. Hij kwam in contact met extreem rechtse, extreem racistische 'internet-clubs' en moest vaak zijn persoonlijke afkeer opzij zetten in ruil voor afbeeldingen of klankfragmenten waar hij niet op een normale manier aan kon komen. Michel Peeters (1965) is kunsthistoricus en freelance auteur. Hij werkt voor verschillende culturele instellingen in Vlaanderen en legt zich vooral toe op militaire geschiedenis en kunst. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Onbekende bindwijze;Druk: 1;Verschijningsdatum: februari 2008;Afmetingen: 23,5 x 15,5 x 2,3 cm;Aantal pagina's: 254 pagina's;Kaarten inbegrepen: Nee;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur: Michel Peeters;Uitgever: Uitgeverij Houtekiet; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;NUR code: 640;Subtitel: kunst als wapen in het Derde Rijk; Nederlands | Druk: 1 | Onbekende bindwijze | 9789052409757 | 254 pagina'S.