Jazzdance.Nl, zestig jaar Nederlandse jazzdansgeschiedenis (1945-2005)
6 Angebote vergleichen

Lieferung aus: Niederlande, Op voorraad. Voor 23:59 uur besteld, woensdag in huis.
Boekzijde.
'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. 'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Hardcover;Druk: Zutphen, Walburg Pers, 2006.;Verschijningsdatum: oktober 2006;Aantal pagina's: 381 pagina's;Kaarten inbegrepen: Nee;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur(s): Marga Douma-Alta | Jan-Willem Rensman | Jan-Willem Rensman;Illustrator: J. Rensman;Uitgever: Walburg Pers; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;Gewicht: 790 g;Studieboek: Ja;Verpakking breedte: 160 mm;Verpakking hoogte: 28 mm;Verpakking lengte: 240 mm; Nederlands | Druk: Zutphen, Walburg Pers, 2006. | Hardcover | 9789057304354 | 381 pagina's.

Lieferung aus: Niederlande, 1 - 8 dagen.
ALL BOOKS.
'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. 'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. Inhoud:Taal: Nederlandstalig;Bindwijze: Hardcover;Verschijningsdatum: oktober 2006;Druk: 1;Aantal pagina's: 381 pagina's;Illustraties: Nee;ISBN13: 9789057304354;Kaarten inbegrepen: Nee; Betrokkenen:Auteur: Marga Douma-Alta | Jan-Willem Rensman;Illustrator: J. Rensman;Uitgever: Walburg Pers; Vertaling:Originele taal: nl; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee; Nederlandstalig | Hardcover | 9789057304354 | 381 pagina's.

Lieferung aus: Niederlande, 1 - 2 weken.
Paagman.nl.
'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. 'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. Inhoud:Taal: Nederlandstalig;Bindwijze: Hardcover;Verschijningsdatum: oktober 2006;Druk: 1;Aantal pagina's: 381 pagina's;Illustraties: Nee;ISBN13: 9789057304354;Kaarten inbegrepen: Nee; Betrokkenen:Auteur: Marga Douma-Alta | Jan-Willem Rensman;Illustrator: J. Rensman;Uitgever: Walburg Pers; Vertaling:Originele taal: nl; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee; Nederlandstalig | Hardcover | 9789057304354 | 381 pagina's.

Lieferung aus: Niederlande, 1 - 8 dagen.
Eythora Thorsdottir.
'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. 'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. Inhoud:Taal: Nederlandstalig;Bindwijze: Hardcover;Verschijningsdatum: oktober 2006;Druk: 1;Aantal pagina's: 381 pagina's;Illustraties: Nee;ISBN13: 9789057304354;Kaarten inbegrepen: Nee; Betrokkenen:Auteur: Marga Douma-Alta | Jan-Willem Rensman;Illustrator: J. Rensman;Uitgever: Walburg Pers; Vertaling:Originele taal: nl; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee; Nederlandstalig | Hardcover | 9789057304354 | 381 pagina's.

Lieferung aus: Niederlande, 1 - 8 dagen.
Voyelles.
'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. 'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. Inhoud:Taal: Nederlandstalig;Bindwijze: Hardcover;Verschijningsdatum: oktober 2006;Druk: 1;Aantal pagina's: 381 pagina's;Illustraties: Nee;ISBN13: 9789057304354;Kaarten inbegrepen: Nee; Betrokkenen:Auteur: Marga Douma-Alta | Jan-Willem Rensman;Illustrator: J. Rensman;Uitgever: Walburg Pers; Vertaling:Originele taal: nl; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee; Nederlandstalig | Hardcover | 9789057304354 | 381 pagina's.

Lieferung aus: Niederlande, 1 - 8 dagen.
zuivere koffie.
'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. 'Swingen is op tijd te laat zijn' zei Hans van Manen, die in 1956 voor het Scapino Ballet de eerste Nederlandse jazzchoreografie maakte. De jazzdans kwam hier pas na de Tweede Wereldoorlog tot bloei. Vele dansers, choreografen en docenten hebben gevochten om die dansvorm een volwaardige plaats in de Nederlandse theaters te geven. In deze publicatie wordt die inspirerende geschiedenis onderzocht. Na een bespreking van de Amerikaanse wortels van de jazzdans maken de persoonlijke verhalen van onder meer Henny Kamerman, Benjamin Feliksdal, Lucia Marthas, Frank Sanders en Glenn van der Hoff duidelijk hoe hard de verschillende generaties hebben moeten werken om erkenning te krijgen voor de Nederlandse jazz-dans. De opgenomen premi lijsten geven een gedetailleerd inzicht in de prestaties van toonaangevende gezelschappen. Tegenwoordig lijkt de jazzdans in Nederland zijn eigen gezicht te hebben verloren en te zijn samengesmolten met andere vormen van podiumdans. Jazzdansgroepen als Djazzex en Jazz Extension Dance Theater zijn verdwenen. In dit boek wordt een poging gedaan in kaart te brengen wat er moet gebeuren om jazzdans terug te brengen op de Nederlandse podia. Het wil daarmee ook een bron van inspiratie zijn voor hedendaagse jazzdansers. Inhoud:Taal: Nederlandstalig;Bindwijze: Hardcover;Verschijningsdatum: oktober 2006;Druk: 1;Aantal pagina's: 381 pagina's;Illustraties: Nee;ISBN13: 9789057304354;Kaarten inbegrepen: Nee; Betrokkenen:Auteur: Marga Douma-Alta | Jan-Willem Rensman;Illustrator: J. Rensman;Uitgever: Walburg Pers; Vertaling:Originele taal: nl; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee; Nederlandstalig | Hardcover | 9789057304354 | 381 pagina's.